Bir yaşlı teyzenin gözlerinde, dualarında buluyorum yitirmişliğimi bugün
Yaşı epey ilerlemiş,
Yüzünde bir gülümseme,
Rabbe bağlı bir selamla bakıyor bana,
Dudaklarımla alıyorum,
Gözlerim gözlerine takılıyor,
Yorgun. Lakin umutlu
Umut demeyeyim de huzur belki...
Ben yorgun...
Ben yitmişliğimle tren yaylarına bakıyorum.
Ben kendimi arıyorum bir sokakta,
Sonbahara soruyorum,
"Ömür" diyorum...
"Bir hiç" uğruna tüm uykusuzluklarım,
Tüm korkularım "varlığı kaim olana"
Gökten gelecek haberi kaygılı,
Lakin istekli bekliyorum.
"Dünya" bana göre değil...
Ben dünyaya göre hiç değilim.
Ne kadar koşsam,
Yetişemem ben bu balona
Uçar uçar durur da
Bakmaz yetişip yetişemediğime.
Dünya.
Can yakan.
Lakin imtihan arenası,
Cennet bileti,
Cehennem yakıtı...
Dünya...
Sahipsiz.
Ben aciz, zayıf...
Ne haddime yaşamak
Bekliyorum
Sürgünümü,
Vuslata kavuşsun diye.

Bir teyzenin tesbihinde huzur bugün
Teyze...
Dünyaya meydan okurken
Koşmaktan bitkin ben
Dünyaya mağlubum.
Sevdaya, insanlığa mağlup...
Umuda aşık.