25 Ocak 2011 Salı

adım adım
sokak sokak
gezerek vede tozarak
yollarına bakarak
geçiriyorum bi ömrü
ben gelmeyeceğini bile bile
ama mucizelere inananarak
camlara kapılara bakıyorum
hayaller kuruyorum
kayan her yıldızla sonra
ben içimden seni tutuyorum
çiçeklere adını veriyor
kuşlara sesleniyor
gökyüzüne bulutlarla
 seni çiziyorum

gelmeyeceğini bile bile
ama mucizelere inanarak
seni bekliyorum
günün adını senin adın yapıyorum
ayın adı sen
mevsimler hep seni tanıdığım mevsim bana
her güzel göz seninkinin renginde
her sevdalı şiir sana yazılmış
her neşeli şarkı bana
sana hasret gönlüme,seni bekleyen gözlerime
seni gösteren rüyalarıma,seni seven yüreğime her neşeli şarkı...

gelmeyeceğini bile bile
ama mucizelere inanarak
seni gördüğüm yerden defalarca geçerek,
seni  sevdiğim için hep dualar ederek,
bekleyerek,umutlarımı tazeleyerek
rüyalarda sevinerek
hayallerimi süsleyerek
bekliyorum camlarda bacalarda
bekliyorum en olmadık anlarda
bekliyorum yazılan mısralarda
bekliyorum sevdalı havalarda
bekliyorum...
hayatımın ortasına,ömrümün kalanına...

20 Ocak 2011 Perşembe

çıktığım yolun sonunu göremiyorum anne
uzun bi sokağın başındayım
lambalar yanıyor ya korkmuyorum anne
gölgem arkamdan takip ediyor beni
yıldızlar parlıyor geceleri
güneş ısıtıyor içimizi
bulutlar kesiyor hararetimizi
yağmurlar suluyor bedenlerimizi
kar neşelendiriyor kalbimizi
yol yol yol..

nereye çıkar bu yol bilmiyorum anne
içime bu sevdayı kim koydu bilemiyorum..
kimisi çiçek olacakmışız diyor sonunda
kimisi kuş
kimisi huzura varıyor diyor yolun sonu için
kimi ateşin koyusu orda diyor
yol aşk demekmiş anne
yol sevda
yol yürek istermiş
yol bir ömre bedel...

soğuk değil burası üşümüyorum anne
en sevdiğim tişörtümü giydim
ayağımda mor ayakkabılarım...
yol karanlık,yol aydınlık,yol dar,yol geniş...
yol uzun anne..

yolun sonu gelir mi
benden bi kuş,çiçek olurmu baharlara bilmiyorum
sevdam var kalbimde
şarkım var dilimde
korkma üşümüyorum,karanlık yok korkmuyorum
korkma unutmadım kahvaltımı yapmayı
hayır hayır gözlerim de dolu değil
umutlarımı suluyorum sadece
anne..

6 Ocak 2011 Perşembe

umutlarım cebimde yine ben geldim
ıslanmasınlar bu sağanakta diye
 küçük kağıtlarda umutlarım
onları cebime özenle yerleştirdim
yürüdükçe yolda yokluyorum ..
arada bir çıkarıp bakıp geri özenle katlıyorum..
sabah üzeri yürüyüşü benimki..
güneş ufukta doğmuş ama havanın serinliğini iyiden iyiye hissediyorum şimdi
yol uzun görünüyor önümde
ve ben kararlıyım bu sefer..
yükler biniyor sırtıma ben yürüdükçe bu yolda
yol doğru mu diye arada bir yokluyorum arkamı önümü
aydınlıklar var önümde arkamda...
şarkılar söylüyorum bazen
bazen çiçekler topluyorum
serinliği iliklerime kadar hissediyorum bazen
bazen şiirler okuyor,bazen masal kahramanlarının yerine kendimi koyuyorum..
ben de bir masal olmak istiyorum...
çocuklara okunayım geceler boyunca
dillerden dillere anlatılayım sonra
kırmızı başlıklı kız desin kimi,kimi pinokyo..

serinlik acıtıyor yüreğimi...
serinlik vuruyor,vuruyor..
güneş doğuyor