çıktığım yolun sonunu göremiyorum anne
uzun bi sokağın başındayım
lambalar yanıyor ya korkmuyorum anne
gölgem arkamdan takip ediyor beni
yıldızlar parlıyor geceleri
güneş ısıtıyor içimizi
bulutlar kesiyor hararetimizi
yağmurlar suluyor bedenlerimizi
kar neşelendiriyor kalbimizi
yol yol yol..

nereye çıkar bu yol bilmiyorum anne
içime bu sevdayı kim koydu bilemiyorum..
kimisi çiçek olacakmışız diyor sonunda
kimisi kuş
kimisi huzura varıyor diyor yolun sonu için
kimi ateşin koyusu orda diyor
yol aşk demekmiş anne
yol sevda
yol yürek istermiş
yol bir ömre bedel...

soğuk değil burası üşümüyorum anne
en sevdiğim tişörtümü giydim
ayağımda mor ayakkabılarım...
yol karanlık,yol aydınlık,yol dar,yol geniş...
yol uzun anne..

yolun sonu gelir mi
benden bi kuş,çiçek olurmu baharlara bilmiyorum
sevdam var kalbimde
şarkım var dilimde
korkma üşümüyorum,karanlık yok korkmuyorum
korkma unutmadım kahvaltımı yapmayı
hayır hayır gözlerim de dolu değil
umutlarımı suluyorum sadece
anne..