6 Ocak 2011 Perşembe

umutlarım cebimde yine ben geldim
ıslanmasınlar bu sağanakta diye
 küçük kağıtlarda umutlarım
onları cebime özenle yerleştirdim
yürüdükçe yolda yokluyorum ..
arada bir çıkarıp bakıp geri özenle katlıyorum..
sabah üzeri yürüyüşü benimki..
güneş ufukta doğmuş ama havanın serinliğini iyiden iyiye hissediyorum şimdi
yol uzun görünüyor önümde
ve ben kararlıyım bu sefer..
yükler biniyor sırtıma ben yürüdükçe bu yolda
yol doğru mu diye arada bir yokluyorum arkamı önümü
aydınlıklar var önümde arkamda...
şarkılar söylüyorum bazen
bazen çiçekler topluyorum
serinliği iliklerime kadar hissediyorum bazen
bazen şiirler okuyor,bazen masal kahramanlarının yerine kendimi koyuyorum..
ben de bir masal olmak istiyorum...
çocuklara okunayım geceler boyunca
dillerden dillere anlatılayım sonra
kırmızı başlıklı kız desin kimi,kimi pinokyo..

serinlik acıtıyor yüreğimi...
serinlik vuruyor,vuruyor..
güneş doğuyor

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder