Yanarmış Hayal

Bazen hayatınızın orta yerine, en sevdiğiniz hayalinize birinin bedduasının karıştığını görürsünüz. Kalp yarasındandır der susarsınız çoğunluk, çekersiniz sineye ama bazen de  gözünüze yaş olur dökülür karanlıklarda..

Ne bedduayı edendedir kötülük ne bedduayı alanda.. Birinin canının "ahh"ıdır en nihayetinde o beddua. Dil ile söylemez de "sen de.." der susar.. Susar ama anlaşılır Göklerden.. Hayallerinize veda ettirir ve neden olmadığını da bilirsiniz işte o hayalin. O sesin "ahh"ı yankılanır durur kulağınızda geceyi gündüzü bilmeden. Bedduanın tutmasına mı yoksa bir canın yanışına mı en çok yanarsınız belirsiz... Bir kitap arasında, bir resimde, bir şarkıda yakalayıverir de tutmayan hayaliniz sesiniz çıkmaz, sadece gülümseyiverirsiniz.. Ellerinizi açıp dualara sığınır ve bedduayı edenin tekrar huzur bulmasını beklersiniz usulca.. Yaktığınız canın yangının geçmesini.. Bedduanın göklerden silinişini...